this site the web

1637.. လိင္ ေျပာင္းလ ဲခြဲစိတ္ထား သု ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး ပံုရိပ္ မ်ား

 




ထိုင္းႏိုင္ငံ လိင္ေျပာင္းလဲထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အစည္းအရံုးကို Trans Association of Thailand ရဲ႕ ဥကၠဌ ႏြတ္ ရိုလန္းဒါးနဲ႔ သူမဘ၀မွာ လိင္ေျပာင္းလဲ ခြဲစိတ္ရျခင္းနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး တေစ့တေစာင္း ခံစားမႈအျမင္ေလးေတြကို ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းထားတဲ့ အေမးအေျဖေလးကို ကူးယူၿပီးဘာသာျပန္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ရပါတယ္။

အမ်ိဳးသားကေနၿပီး အမ်ိဳးသမီးဖက္ကို လိင္ေျပာင္းလဲခြဲစိတ္ထားတဲ့ ႏြတ္ဟာ မိခင္ေမတၱာစိတ္ကို ေမြးကတည္းကေန ပါလာခဲ့ပါတယ္လို႔ စိတ္၀င္စားဖြယ္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏြတ္ဟာ ၂၀၀၆ခုႏွစ္ရဲ႕ မစၥတက္ဖနီ အလွမယ္ဆုကို ရရွိခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ခ်န္နယ္ႏိုင္း ရုပ္သံအစီစဥ္မွာ လက္၀တ္ရတနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သီးသန္႔အစီစဥ္ကို ဦးေဆာင္ တင္ဆက္ေနတဲ့ သူတေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

က်မက နန္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ေမြးဖြားတဲ့သူပါ။ က်မအေဖက ရဲ ပါ။ အေမကေတာ့ ေစ်းမွာ ကုန္စိမ္းဆိုင္ဖြင့္ ေရာင္းခ်တဲ့ သူတေယာက္ပါ။

http://img1.imagehyper.com/t/0/0/231/231222-b490a109.jpg

က်မ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက မိန္းကေလးတေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို က်မ မသိခဲ့ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔ မသိရသလဲဆို က်မထင္တာက ဟိုး အေမ့သေႏၶတည္ကတည္းက က်မက မိန္းကေလးျဖစ္ခ်င္ ေနခဲ့လို႔ ျဖစ္မွာပါ။

က်မရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေယာက္်ားခႏၶာကိုယ္နဲ႔ မိန္းကေလးတေယာက္လို ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့စိတ္ေလ။ က်မ မိန္းကေလးတေယာက္လို အရမ္းကို ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ။ အရူးအမူးကိုပဲ ျဖစ္တာ။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္နဲ႔ပဲ က်မ မိဘေတြက က်မရဲ႕ ျပႆနာ အခက္အခဲကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရမွန္း မသိေတာ့ေလာက္ေအာင္ကို ဒုကၡေရာက္ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။

က်မ အျပဳအမူနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဖေဖက အရမ္းကို စိတ္ဓါတ္က်ခဲ့ဖူးပါတယ္။ မွတ္မိပါေသးတယ္။ က်မ ေျခာက္တန္းေလာက္တုန္းကေပါ့။ သူ႔ရဲ႕ စစ္ဖိနပ္ႀကီးနဲ႔ က်မကို ပစ္ေပါက္တာေလ။ ေမေမကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ က်မကို ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ ေနရာမွာ မေနခိုင္းေစခ်င္ဘူး။ ေယာက္်ားျဖစ္ခ်င္လား၊ မိန္းမျဖစ္ခ်င္လား။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကို ေရြးခုိင္းတယ္။ မိန္းကေလး ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ မိန္းကေလးတေယာက္လို ပီသေအာင္ေန၊ ေယာက္်ားေလးတေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း ေယာက္်ားေလးလို ပီသေအာင္ေန ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့တယ္။ ဆိုေတာ့ အဲဒီကတည္းကေန က်မက သာမန္မိန္းကေလး တေယာက္လိုပဲ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အတုအေယာင္ တစ္ခုလိုမ်ိဳးလည္း က်မ မျဖစ္ခ်င္ဘူးေလ။


http://www.magazinedee.com/member/images/gm/GMPLUS027_005.jpg

အထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းက ေက်ာင္းႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ ထြက္လိုက္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သာမဆပ္တကၠသိုလ္က အစားအေသာက္ပိုင္းနဲ႔ သိပၸံပိုင္းဆိုင္ရာ အစီစဥ္ကို က်မတက္ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ အဲဒီမွာ ဘန္ေကာက္ကို စေရာက္ဖူးတယ္ ဆိုရင္ပဲ လိင္ေျပာင္းလဲခြဲစိတ္လို႔ ရတယ္ဆိုတာကို သိသြားေတာ့ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ဘန္ေကာက္ကို ေျပာင္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ က်မႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ က်မရဲ႕ခႏၶာကိုယ္မွာ တြယ္ကပ္ေနတဲ့ ေဟာဒီ ေယာက္်ားလိင္တံႀကီးကို တစက္ကေလးမွ မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးေလ။

လိင္ေျပာင္းလဲခြဲစိတ္လိုက္တာကို ေရြးခ်ယ္မႈတစ္ခုလို႔ က်မက မထင္ေစခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း ကိုယ့္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က တစ္ခုခုမွားယြင္းေနတယ္လို႔ ခံယူေနရလို႔ရွိရင္ေတာ့ ဒါက ေျဖရွင္းႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းတစ္ခုလို႔ပဲ ထင္ပါတယ္။ ရွင္းရွင္းေလးေျပာရမယ္ဆိုရင္ က်မကိုယ္က်မ ဘယ္ေတာ့မွ ေယာက္်ားေလးတေယာက္လို မခံယူခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်မနဲ႔ ကိုက္ညီမႈမရွိတဲ့ ေယာက္်ားခႏၶာကိုယ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ က်မရဲ႕ မူရင္းေနရာျဖစ္တဲ့ မိန္းကေလးဖက္ကို ျပန္သြားရမွာေလ။ ဒါေၾကာင့္ က်မ လိင္ေျပာင္းလဲခြဲစိတ္လိုက္တာေပါ့။

လိင္ေျပာင္းလဲခြဲစိတ္ဖို႔အတြက္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စစ္ေဆးမႈကို တစ္ႏွစ္တိတိ ျပဳလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါက လိင္ေျပာင္းလဲခြဲစိတ္မယ့္သူတိုင္း ျဖတ္သန္းရမယ့္ ကာလတစ္ခုေပါ့။ လိင္ေျပာင္းလဲခြဲစိတ္ဖို႔ ျပင္ဆင္တဲ့သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဒီေနရာမွာ အကုန္က်ဆံုးၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မကေတာ့ ေနာက္ဆံုး ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ပဲ လိင္ေျပာင္းလဲခြဲစိတ္မႈကို ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္ေလ။ မွတ္မိပါေသးတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်မက အသက္မျပည့္ေသးေတာ့ေလ အေမရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္ လက္မွတ္ကို ရယူရတာေပါ့။ ေမေမက က်မကိုေမးတယ္။ “ေသခ်ာၿပီလား သမီး”။ က်မ သူ႔ကို ျပန္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အေမတကယ္လို႔ လက္မွတ္မထိုးေပးခ်င္ဘူး ဆိုလို႔ရွိရင္ က်မ ဂရုမစိုက္ဘူး။ က်မ တရား၀င္ ခြဲစိတ္လို႔ရတဲ့ အသက္အရြယ္ထိ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေစာင့္ႏိုင္တယ္လို႔ ေျဖဆိုခဲ့ပါတယ္။


အိပ္မက္ဆိုးမွႏိုးထျခင္း။ ခြဲစိတ္ၿပီးလို႔ က်မ သတိရလာတဲ့ အခ်ိန္ဟာ က်မတသက္လံုး ေစာင့္စားေနရတဲ့ ဘ၀အမွန္ကို ျပန္လည္ရယူျခင္းေပါ့။ ဒါက်မရဲ႕ တကယ့္ဘ၀အစစ္မွန္ပါ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်မတကယ္ျဖစ္သင့္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးဘ၀ကို ေရာက္ခဲ့ရၿပီေလ။

http://boompoyga.edublogs.org/files/2010/04/fwdDer_com__-133345250-A7503919-1.jpg

က်မမွာ ေနာက္ထပ္ နာက်င္ေက်ကြဲစရာ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္ က်မရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ အစစ္မွန္ထဲကို ျပန္ေရာက္ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါ။

အဲဒီအခ်ိန္ကေနစၿပီး က်မ အလွမယ္ေရြးပြဲေတြကို ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်မက မိန္းကေလး ျဖစ္သြားၿပီေလ။ ဆိုေတာ့ မိန္းကေလးတေယာက္မွာ ရသင့္တဲ့ အခြင့္အေရးတြက္ က်မမွာ ၀င္ၿပိဳင္ဖို႔ အခြင့္အေရး ရွိတယ္ေလ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ က်မ မယ္ေရြးပြဲေတြကို ၀င္ၿပိဳင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မ အဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆို က်မရဲ႕ မိန္းကေလး မွတ္ပံုတင္ကဒ္ အတုကို သူတို႔က ဖမ္းမိသြားလို႔ေပါ့။

က်မ အဖမ္းခံခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မကိုယ္က်မ အျပစ္ရွိတယ္လို႔ မခံစားခဲ့ရဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ဥပေဒကိုယ္တိုင္က မွားေနတာေလ။ အဲဒီတည္ရွိေနဆဲ ဥေပဒကိုယ္က က်မကို တရားမ၀င္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ လုပ္လာေအာင္လို႔ကို ေစ့စပ္ေဆာ္ၾသေပးေနတာကိုး။

က်မ မိခင္ေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ တျခားသာမန္ မိန္းကေလးေတြလိုပဲ က်မလည္း ကေလးလိုခ်င္ပါတယ္။ က်မမွာ အဲဒီဆႏၵအမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ကေလးရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဆိုတာကိုပဲ မသိတာပါ။ တကယ္လို႔မ်ား ေစ်းမွာေလ သားအိမ္ ေရာင္းတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ က်မခ်က္ျခင္းကို ေျပး၀ယ္ပစ္လိုက္ခ်င္တာပါ။ ေသခ်ာပါတယ္။ က်မ သားအိမ္တစ္ခုေလာက္ေတာ့ ၀ယ္ျဖစ္မွာပါ။

က်မခ်စ္သူနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပါ။ သူ႔ကို က်မက သားအိမ္ပါတဲ့ တကယ့္မိန္းမအစစ္တေယာက္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို အစကတည္းက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာခဲ့ၿပီးသားပါ။ အဲဒီတုန္းက သူေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ “အခ်စ္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္မွာ ဘယ္အစိတ္အပိုင္းက မိန္းမနဲ႔မတူတာ ရွိလို႔လဲ”ဆိုၿပီးေတာ့ သူေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေျပာခ်င္တာက သူနဲ႔က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးက လိင္တူခ်င္းခ်စ္တဲ့သူေတြရဲ႕ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ တကယ့္မိန္းမနဲ႔ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမ်ိဳးပါ။ အခုေနာက္ပိုင္းဆို က်မက မီဒီယာေတြမွာ သူ႔ကို ဆြဲေခၚလာတာမ်ိဳးေတြရွိေတာ့ ဘာမွဖံုးကြယ္ထားစရာ မရွိပါဘူး။

အခုေတာ့ က်မရဲ႕ သီသန္႔ရုပ္သံအစီစဥ္တစ္ခုကို ထူေထာင္ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ လက္၀တ္ရတနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အစီစဥ္လို႔ လူသိမ်ားၾကပါတယ္။ နာမည္ကေတာ့ ကာရက္အင္စီးကရက္ပါ။

ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ လိင္ေျပာင္းလဲထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အစည္းအရံုးကို စတင္တည္ေထာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ညီအစ္မမ်ားရဲ႕ တြဲလက္မ်ားဆိုတဲ့ ပေရာဂ်က္တစ္ခုကို က်မ စတင္ထူေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီပေရာဂ်က္ရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ က်မလိုပဲ တစ္ခ်ိန္တစ္ခါတုန္းက ခံစားခဲ့ရဖူးသလိုမ်ိဳး လိင္ေျပာင္းလဲ ခြဲစိတ္တာေတာ့ လုပ္ခ်င္တယ္။ ပိုက္ဆံက မရွိဘူး။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကေန ၾကည့္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ တကယ့္အက်ဥ္းအက်ပ္ထဲကို ေရာက္ေနတဲ့ ဘ၀လိုေပါ့။ အဲဒီလို ညီအစ္မေတြကို ကူညီဖို႔အတြက္ ထူေထာင္ခဲ့တာပါ။

ကြန္းခြန္ဂြန္ (Kon Khon Kon) ရုပ္သံအစီစဥ္။ ဒီအစီစဥ္က လိင္ေျပာင္းလဲ ခြဲစိတ္ၿပီးသြားတဲ့ သူေတြကို တစ္ႏွစ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း သူတို႔ေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြကို လိုက္လံၿပီးေတာ့ ျပန္လည္တင္ဆက္ ျပသတဲ့ အစီစဥ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဆင္ဆာအဖြဲ႔က လိင္ကြဲျပားမႈ ၀ိေသသလကၡဏာေတြရဲ႕ တည္တက် တည္ရွိေနမႈ မရွိျခင္းကို နားမလည္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔ အဲဒီအစီစဥ္ကို ျဖတ္ေတာက္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ အဓိက သူတို႔ေတြ နားလည္မႈလြဲတာက လိင္ေျပာင္းလဲခြဲစိတ္တာကို အလွအပတြက္ ခြဲစိတ္ျပဳျပင္တဲ့ဟာနဲ႔ မွားယြင္းၿပီး နားလည္မႈလြဲတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လိင္ကြဲျပားမႈ ၀ိေသသလကၡဏာေတြရဲ႕ တည္တက် တည္ရွိေနမႈ မရွိျခင္းရဲ႕ က်မတို႔အေပၚမွာ သက္ေရာက္ေစတဲ့ အႀကိဳးသက္ေရာက္မႈကို သူတို႔ေတြ တကယ္နားမလည္ၾကလို႔ပါ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ က်မတို႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကို ခြဲစိတ္ျပဳျပင္ ရတယ္ဆိုတာက က်မတို႔ရဲ႕ စိတ္နဲ႔ခႏၶာ တသားတည္း ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ျပဳလုပ္တာပါ။ အဲဒီအျပင္ အဲဒီလို လိင္ကြဲျပားမႈ ၀ိေသသလကၡဏာေတြရဲ႕ တည္တက် တည္ရွိေနမႈ မရွိတာကို က်န္တဲ့သူေတြလည္း နားလည္စာနာ တတ္လာေစဖို႔အတြက္ ဒီအစီစဥ္ကို ျပဳလုပ္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

က်မလို လူမ်ိဳးေတြ အဓိကေတြ႔ႀကံဳေနရတဲ့ အခက္ခဲ့ဆံုး ျပႆနာကေတာ့ အၾကမ္းဖက္မႈပါ။ အဲဒီအၾကမ္းဖက္မႈက မိသားစုကလည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို၊ ပတ္၀န္းက်င္ လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းကလည္း လာပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက က်မတို႔ကို လူပ်က္ ရယ္စရာ ေမာစရာ သတၱ၀ါေတြလို ရႈျမင္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ လူလူခ်င္းျဖစ္ေပမယ့္လို႔ က်မတို႔ရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြကို ေပၚေပၚထင္ထင္ ခ်ိဳးေဖာက္ၾကပါတယ္။

က်မတို႔ကို အဲဒီလိုမ်ိဳး ဆက္ဆံၾကတာကို ရပ္တန္းက ရပ္ေပးၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဂ်ီမေတြရဲ႕ ဘ၀ဆိုတာ နဂိုကတည္းကေန စိတ္ဆင္းရဲစရာ ေကာင္းလွတဲ့ဘ၀ပါ။ စိတ္နဲ႔လိုက္ေလွ်ာညီေထြတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို မရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္၀မ္းနည္းေနၾကရတဲ့ အထဲမွာမွ အဲဒီလို ခြဲျခားဆက္ဆံၾကဦးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ပိုေတာင္ဆိုးေတာ့မွာေပါ့။ က်မတို႔ကို ကူညီေထာင့္ပံ့ ေပးႏိုင္တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အရာကေတာ့ နားလည္ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈေလးပါပဲ။

ဒီအစီစဥ္ကို ဆက္ၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္သြားပါ့မယ္။ တကယ္လုိ႔ ဒီလုပ္ငန္း အစီစဥ္ကို တားျမစ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ လိင္ေျပာင္းလဲခြဲစိတ္တာကိုပါ တရား၀င္ပိတ္ပင္ရပါလိမ့္မယ္။

http://bk.asia-city.com/events/article/we-chat-yollada-%E2%80%9Cnok%E2%80%9D-suanyot-president-transfemale-association-thailand

We chat with Yollada “Nok” Suanyot, president of the TransFemale Association of Thailand
Post-op female Yollada “Nok” Suanyot, president of the TransFemale Association of Thailand, opens up about her maternal instinct and why her reality TV show offering free gender reassignment surgeries has currently been put on hold by Channel 9.

was born in Nan province. My dad was a cop and my mom has a grocery shop in a market.

I don’t know when I first wanted to be a girl. It was just instinctual.

I used to have personality problems because I wanted to be a girl even though had a boy’s body. I tried so hard to be a girl, and my parents didn’t know how to handle it or raise me.

My dad was so upset about my behavior. He threw a combat boot at me when I was in sixth grade. My mom said that she couldn’t accept my behavior and that I should just pick a gender, that if I wanted to be a girl, I should act like a real one. I have acted like a normal girl since then because I didn’t want to grow up a freak.

I skipped the last two years of high school because I was able to get into Thammasat University’s Food Science Program when I was only 16. I wanted to move to Bangkok as soon as possible when I found out that sex change surgery was available here. I didn’t want my penis anymore.

I don’t think of surgery as a choice but rather as a solution. My body was wrong, and I never accepted that I was a man. I had to go back to being a woman.

I underwent psychological testing for a year, in preparation for the surgery. Many people can’t pass this long term test. I did and was finally able to have the operation. I had to ask my mom to sign a consent form for me, as I was a minor back then.

My mom asked me, “Are you sure?” I told her that if she didn’t sign it, I would do it anyway as soon as I became of legal age.

When I woke up, I felt that this was my true life. I finally became what I should be, a woman.

I didn’t have to suffer anymore. This is my right body.

I decided to participate in beauty competitions because I felt that I was a woman and should have the right to go to the beauty pageants. But I was caught in one competition after they learned that I was a man with a fake ID card.

I was arrested but I didn’t feel any guilt. I believe that the law is wrong and forced me to act illegally.

I want to be a mom. I want to have children just like most women do. But I don’t know how. If there were wombs for sale in the market, I would buy one.

I told my boyfriend right away that I am not a real woman and he was fine with it. He just said, “Which part of your body is not a woman?” He sees me as a woman so we have a heterosexual relationship, not homosexual. Besides, now that I have some exposure in the media, I couldn’t have hidden the fact anyway.

Now I have established a cable channel called theJewelry Channel to sell my jewelry line, Carat & Secret.

After establishing the TransFemale Association of Thailand, I created the Sister’s Hand project to help those who suffer like I once did, but don’t have money to have the surgery. It was really traumatizing for me to be in the wrong body for 16 years, but what about those who are still stuck?

[The reality series] Kon Khon Kon, which follows people undergoing the surgery for a year, was cancelled because the censors misunderstood GID (Gender Identity Disorder) and felt that the surgery is merely cosmetic.

They don’t understand that having GID really impacts our mind. The surgery is the only way to fix our bodies to match our minds. The program also intends to make people understand GID as well as help those who are still confused about what they are.

I don’t judge who is better. Everyone is equal. We’re not trying to create conflict with this show. We have only one world to live in together. We can’t move to live on another planet.

The hardest thing that people like me are facing is violence. It comes from family and from society. People see us as clowns and some abuse our rights as human beings.

Please stop treating us like this. Our life is already miserable because we can’t have the body that corresponds to our mind. Only understanding can help us.

I will continue this project to help those in need. If anyone wants to stop it they have to ban sex change surgery, too.


Labels: ,

Print ပဲထုပ်ပါ..pdf ထုပ်လျှင်.ဖောင့်လွဲနေလိမ့်မယ်



မာတိကာ ၁ မာတိကာ ၂ မာတိကာ ၃ မာတိကာ ၄ မာတိကာ ၅

8 - ဦး မှတ်ချက်ပေးထားပါသည်

Anonymous Ko Ko Mg said...

တကယ့္ မိန္းမ က်ေနတာပဲ

21/9/11 3:42 PM  
Anonymous Anonymous said...

ဟုတ္တယ္ ဗ်ေတာ္ေတာ္တူတယ္

22/10/11 8:58 AM  
Anonymous Anonymous said...

hote tal naw
ae d lo change loz ya tal lar
d lout tu aung lay
might tal naw

15/1/12 2:57 PM  
Anonymous Anonymous said...

ႏုိ႔ေကာခြဲစိတ္တာလဲလား

26/1/12 7:37 PM  
Blogger kopaing said...

အခုတင္ထားတဲ့ပံုေတြအားလံုးက ေယာက်ၤားကေနမိန္းမအျဖစ္ေျပာင္းထားတဲ့သူေတြလား?

13/5/12 1:16 PM  
Blogger မုန်တိုင်း said...

yes

5/8/12 11:10 PM  
Blogger Unknown said...

ျဖစ္ခ်င္တာကိုျဖစ္ေအာင္လုပ္တာကိုပဲခ်ီးက်ဳးပါတယ္

16/4/13 5:20 PM  
Blogger Unknown said...

ခ်ီးက်ဳးတယ္

16/4/13 5:22 PM  

Post a Comment

KKZ Myanmar Unicode Keyboard

Mone Tine On Android

►Version 1.1

►Version 1.0

MoneTineKeyboard

Like လုပ်ထားနိုင်ပါတယ်

Mone Tine Knowledge Bank

Labels

အောက်ကကြေငြာလေးကလစ်ပေးပါဦး

Usage Policies

အောက်ကကြေငြာလေးကလစ်ပေးပါဦး

သင်၏ Facebook  တွင် ဖတ်နိုင်ရန် LIKE လုပ်ခဲ့ပါ..
( အမှန်ခြစ် ပေါ်နေပြီး LIKE ပြီးသားပါက CLOSE ကိုသာနှိပ် ပိတ်ပါ )

ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မုန်တိုင်း

ကျန်းမာကြပါစေ